De nieuwe Vlaamse regering blijft zoals de vorige de vrijwillige fusie van gemeenten steunen door middel van schuldovername. Hoe meer inwoners het nieuwe fusiebestuur telt, hoe groter het bedrag van de schuldovername. Dat gaat alleen al voor Turnhout over maar liefst meer dan 20 miljoen euro.
In Turnhout is de fusie al jaren een onderwerp van gesprek, op alle niveaus en tussen burgers en politici. Velen, over alle partijgrenzen heen, spreken van de ‘gemiste’ fusie in 1976 met een of meer omliggende gemeenten. Ondertussen is er wel een los en eerder vrijblijvend samenwerkingsverband binnen de Stadsregio, maar in Turnhout leeft bij velen de overtuiging dat dit veel te weinig om het lijf heeft en dat bovendien de ‘lusten en de lasten’ niet evenredig verdeeld zijn. Turnhout draaft zo bijvoorbeeld onevenredig op voor het leveren van diensten en sociale tegemoetkomingen op meerdere terreinen. Turnhout betaalt dus voor mensen die men vanuit de omliggende gemeenten naar ons stuurt voor sociale of medische hulp. Een billijke spreiding hiervan dringt zich op, vinden wij, en dat kan structureel binnen het kader van een fusie. De huidige maatschappelijke druk op Turnhout is te groot. Solidariteit en samenwerking tussen en met de omliggende gemeenten zou voor de hand moeten liggen.
Voor het Vlaams Belang is het dan ook wenselijk dat minstens een gesprek wordt opgestart met Oud-Turnhout, Vosselaar en Beerse dat leidt tot een ernstige studie om de ‘voors en tegens’ van een eventuele fusie ordentelijk in kaart te brengen. Fractievoorzitter Reccino Van Lommel stelde op de gemeenteraad van november dan ook voor om zo’n gesprek aan te vatten met het oog op het exhaustief in kaart brengen van alle noodzakelijke gegevens en overwegingen die eventueel kunnen leiden tot een fusie in de geest van wat de Vlaamse regering vooropstelt.
Hoewel burgemeester Van Miert onze inzichten deelde en ook voor een fusie zegde te zijn, meende hij dat Turnhout niet de initiatiefnemer moet zijn van zo’n gesprek, maar andere wegen moet zoeken om de bijna zeker weigerachtige omliggende gemeenten te overtuigen van meer samenwerking. Hoe en wanneer dat dan precies moet gebeuren, zegde hij er niet bij. Ons voorstel werd dan ook weggestemd. Of anders gezegd: we hebben wel gelijk, maar men heeft het lef niet om zijn nek uit te steken. Alles zal dus blijven zoals het was. En de Turnhoutenaar mag blijven betalen.